تاریخ ربات‌ها
تاریخ ربات مثل یه داستان طولانی می‌مونه که از هزاران سال پیش شروع شده:
ربات ها در باستان:
خیلی وقت پیش، ایده‌ی ربات‌ها بیشتر توی افسانه‌ها و تخیل بود تا اینکه واقعاً ماشین‌هایی مثل امروز وجود داشته باشن. مثلاً توی افسانه‌های یونانی، تالوس یک غول برنزی بود که از جزیره کریت محافظت می‌کرد. این‌طور داستان‌ها باعث می‌شد که مردم به فکرشون برسه شاید روزی ماشینی باشه که کارهایی رو که انسان‌ها انجام می‌دن، برای اون‌ها انجام بده. مفهوم “ربات” شاید اون زمان وجود داشت، ولی خب اون موقع هنوز هیچ‌چیز شبیه به ربات‌هایی که امروز می‌شناسیم وجود نداشت.
دوران رنسانس و بعدش:
می‌رسیم به قرن پانزدهم و لئوناردو داوینچی که یکی از اولین افرادی بود که طرح‌هایی برای موجودات مکانیکی کشید. یه بار طراحی کرد که یک “شوالیه مکانیکی” بود که بتونه بنشینه و حرکت کنه. متاسفانه این طرح هیچ‌وقت ساخته نشد، ولی این نشان می‌داد که مردم شروع به فکر کردن به ماشین‌هایی می‌کردن که بتونن کارهایی مثل انسان‌ها انجام بدن.
در قرن 18، اتوماتاهای ساعت‌کاری خیلی مد شد. این‌ها ماشین‌های مکانیکی کوچکی بودن که می‌تونستن حرکت کنن، برقصن یا حتی ساز بزنن. مثل اسباب‌بازی‌های اولیه بودن، ولی برای اون زمان واقعاً شگفت‌انگیز بود.
انقلاب صنعتی:
حالا می‌رسیم به قرن 19 و انقلاب صنعتی. اینجا همه چیز تغییر می‌کنه. ماشین‌ها شروع به کار می‌کنن و کارهایی رو انجام می‌دن که قبلاً انسان‌ها انجام می‌دادن. ولی ربات‌ها هنوز نه. با این حال، ایده‌ی خودکارسازی کم‌کم مطرح می‌شه.
آریش فروم: “خطر گذشته این بود که انسان‌ها به برده تبدیل می‌شدند. خطر آینده این است که ممکن است انسان‌ها تبدیل به ربات‌ها شوند“
در سال 1920، نویسنده چکی به نام کارل چاپک کلمه “ربات” رو برای اولین بار در نمایشنامه‌اش به نام R.U.R. (ربات‌های جهانی راسوم) به کار می‌بره. توی این نمایشنامه، ربات‌ها برای انجام کارهای مختلف برای انسان‌ها ساخته می‌شن، اما در نهایت علیه سازندگان خودشون شورش می‌کنن. این نمایشنامه باعث شد که مردم به خطرات احتمالی ربات‌ها و اتوماسیون بیشتر فکر کنن.
قرن 20—شروع واقعی ربات‌ها:
حالا می‌رسیم به دهه 50 و 60 که واقعاً ربات‌ها شروع به ظهور می‌کنن. در سال 1956، جورج دیول و جوزف انگلبِرگر اولین ربات صنعتی به نام یونی‌میت رو ساختن. این ربات خیلی ساده بود، یه بازوی مکانیکی که می‌تونست اشیاء رو جابجا کنه، ولی انقلاب بزرگی توی کارخانه‌ها به راه انداخت، چون کارهای تکراری رو که قبلاً انسان‌ها انجام می‌دادن، خودش انجام می‌داد.
چند دهه بعد، ربات‌ها فقط توی کارخانه‌ها استفاده نمی‌شدن، بلکه توی فضا هم به کار می‌رفتن! ناسا از ربات‌ها برای جمع‌آوری داده از ماه و مریخ استفاده کرد. این یه قدم بزرگ بود که نشون می‌داد ربات‌ها می‌تونن جایی برن که انسان‌ها هنوز نتونستن!
قرن 21—ربات‌ها همه‌جا هستند:
الان توی دوران مدرن هستیم و ربات‌ها تبدیل شدن به بخشی از زندگی روزمره‌مون، جوری که هیچ‌وقت فکر نمی‌کردیم. ربات‌های KUKA دارن ماشین‌ها رو توی کارخانه‌ها مونتاژ می‌کنن، ربات‌های جراحی داوینچی به جراح‌ها کمک می‌کنن که جراحی‌های حداقل تهاجمی انجام بدن، و حتی ربات‌هایی داریم که می‌تونن بدون بند دویدن یا حتی پشتک بزنن (آطلس از Boston Dynamics).
بیل گیتس: “ربات‌ها نقش مهمی در ارائه کمک‌های فیزیکی و حتی همدمی برای سالمندان خواهند داشت“
همچنین، ربات‌هایی داریم که می‌تونن با انسان‌ها تعامل شخصی داشته باشن. مثلاً پپر یک ربات اجتماعی هست که می‌تونه احساسات رو شناسایی کنه و با آدم‌ها صحبت کنه. و البته ربات‌هایی داریم که کارهای روزمره رو راحت‌تر می‌کنن، مثلاً پهپادها و خودروهای خودران که تحویل کالا رو انجام می‌دن.
آینده رباتیک:
پس رباتیک به کجا می‌ره؟ پیش‌بینی کردنش خیلی سخته، ولی به نظر می‌رسه که ربات‌ها روز به روز هوشمندتر، شبیه‌تر به انسان‌ها و بیشتر در زندگی‌مون حضور پیدا خواهند کرد. چه در مراقبت‌های پزشکی، چه در کاوش‌های فضایی، یا حتی در خانه‌هامون، ربات‌ها فقط بیشتر از همیشه به زندگی‌مون نزدیک می‌شن.
اما از یه طرف، ربات‌ها سوالات بزرگی رو هم مطرح می‌کنن. مثلاً ممکنه که جای شغل‌های انسانی رو بگیرن یا چطور می‌تونیم مطمئن بشیم که اون‌ها تهدیدی برای ما نخواهند بود؟ این‌ها چالش‌هایی هستن که باید توی آینده بهشون رسیدگی کنیم.
بدون دیدگاه